Είχα την τιμή να συμμετάσχω ως ομιλήτρια στο ιατρικό συνέδριο με τίτλο "Διεπιστημονική προσέγγιση ασθενών με νεοπλασία κατώτερου πεμπτικού συστήματος και ελάσσονος πυέλου", που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 13 -15/12.  

Έχοντας συναντήσει πολλούς ασθενείς με καρκίνο, μένω κάθε φορά έκπληκτη από τη δύναμη και την ανθεκτικότητά τους.

Ωστόσο, η διάγνωση μιας νεοπλασίας είναι αναμφίβολα μια εξαιρετικά δύσκολη και συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή, όχι μόνο για τον ασθενή και την οικογένειά του, αλλά και για τους επαγγελματίες υγείας.

Κάθε άνθρωπος που αντιμετωπίζει μια ογκολογική διάγνωση είναι κάτι περισσότερο από ασθενής. Είναι ένας μαχητής. Ένας άνθρωπος που καλείται να αναμετρηθεί όχι μόνο με τη φυσική πλευρά της ασθένειας, αλλά και με τις αόρατες, ψυχικές και κοινωνικές προκλήσεις που αυτή φέρνει.

Η διάγνωση του καρκίνου δεν αφορά μόνο το σώμα. Αφορά τη ζωή στο σύνολό της. Φέρνει φόβο, αβεβαιότητα, απώλεια του ελέγχου. Διαλύει την αίσθηση ασφάλειας και θέτει ερωτήματα που κανείς μας δεν είναι προετοιμασμένος να απαντήσει. «Γιατί σε εμένα;» «Τι θα γίνει με τους ανθρώπους που αγαπώ;» «Θα αντέξω;»

Η δουλειά μου με έχει διδάξει ότι οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντες. Δεν έχουμε μαγικές λύσεις. Έχουμε όμως κάτι ανεκτίμητο: τη δύναμη της ακρόασης, της κατανόησης, της παρουσίας.

Η ψυχοκοινωνική υποστήριξη είναι ένας κρίσιμος σύμμαχος στη θεραπεία. Δεν είναι απλώς ένας “πολυτελής” παράγοντας. Είναι ζωτικής σημασίας.

Μέσα από αυτήν, ο ασθενής μπορεί:

•Να εκφράσει τους φόβους του χωρίς ντροπή.

•Να επεξεργαστεί την απώλεια του παλιού του εαυτού και να βρει νέο νόημα στη ζωή.

•Να ενδυναμωθεί, να αισθανθεί ότι έχει τον έλεγχο σε μια πραγματικότητα που συχνά φαντάζει ανεξέλεγκτη.

Ως ειδικοί ψυχικής υγείας, συνεργαζόμαστε με τον ασθενή, αλλά και με την οικογένεια. Η οικογένεια, αν και πηγή δύναμης, συχνά αισθάνεται εξίσου χαμένη. Χρειάζεται κι εκείνη στήριξη, καθοδήγηση και χώρο για να αντιμετωπίσει τη δική της αγωνία.

Η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι η ψυχοκοινωνική υποστήριξη μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου που παλεύει με τον καρκίνο.

Ο ρόλος μας δεν είναι να αφαιρέσουμε τη δυσκολία. Είναι να βοηθήσουμε τον ασθενή να δει ότι ακόμα και μέσα στη θύελλα, μπορεί να βρει ελπίδα, αντοχή και λόγους να συνεχίσει.

Ας γίνουμε όλοι ένα κομμάτι αυτού του δικτύου υποστήριξης. Γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετρά δεν είναι μόνο η διάρκεια της ζωής, αλλά η ποιότητά της.

Έχοντας συναντήσει πολλούς ασθενείς με καρκίνο, μένω κάθε φορά έκπληκτη από τη δύναμη και την ανθεκτικότητά τους.

Ωστόσο, η διάγνωση μιας νεοπλασίας είναι αναμφίβολα μια εξαιρετικά δύσκολη και συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή, όχι μόνο για τον ασθενή και την οικογένειά του, αλλά και για τους επαγγελματίες υγείας.